Projekt EuMon (EU-wide monitoring methods and systems of surveillance for species and habitats of Community interest) dotyczy europejskich metod monitoringu i systemów inwentaryzacji gatunków i siedlisk o znaczeniu Wspólnotowym. Koncentruje się on na czterech głównych aspektach kluczowych dla prawidłowego funkcjonowania monitoringu:  zaangażowaniu wolontariuszy, zasięgu oraz charakterystyce programów monitoringu, metodach inwentaryzacji przyrodniczych i ustaleniu priorytetów monitoringu i ochrony przyrody. Ponadto w trakcie jego trwania opracowano narzędzia wspierające monitoring różnorodności biologicznej.

Wolontariusze: W realizacji większości programów monitoringowych znaczącą rolę odgrywają wolontariusze, a relacja pomiędzy amatorami a profesjonalistami jest szczególnie ważna dla skutecznego wprowadzania reguł monitoringu. EuMon wykazał, że programy monitoringowe oparte na pracy wolontariuszy działają porównywalnie dobrze, albo nawet lepiej niż te opierające się wyłącznie o zaangażowanie profesjonalistów. Wskazuje na to zarówno ich jakość naukowa jak i rzetelność. Kluczowe zasady owocnej współpracy z wolontariuszami można odnaleźć w innym miejscu tego portalu.

Zasięg i charakterystyka monitoringu różnorodności biologicznej: EuMon utworzył kompleksową bazę (DaEuMon) programów monitoringu różnorodności biologicznej. Baza ta zawiera meta dane charakteryzujące te programy oraz informacje kontaktowe do ich koordynatorów. Baza DaEuMon będzie zachowana i rozbudowywana w sposób ciągły jako integralna część internetowego narzędzia BioMAT (Biodiversity Monitoring & Assessment Tool). Moduł 1 narzędzia BioMAT daje możliwość uzyskania wyżej wspomnianych informacji i ich prezentacji w formie tabeli bądź wykresu.

Metody monitoringu: EuMon dokonał oceny istniejących metod inwentaryzacji przyrodniczych pod kątem projektowania programów monitoringu oraz w celu analizy i zintegrowania zebranych informacji o funkcjonujących programach. W oparciu o tę ocenę EuMon wypracował przewodnik monitoringu różnorodności biologicznej, który przedstawia i podsumowuje najważniejsze zalecenia i wskazówki. Rekomendowane programy monitoringu stanowią bazę dla modułu 2 oraz 3 narzędzia BioMAT.

Odpowiedzialność poszczególnych krajów oraz sieci obszarów chronionych: EuMon przygotował metodykę rozwijania skutecznych sieci obszarów chronionych i zanalizował luki i niedociągnięcia istniejącej sieci Natura 2000. W ramach projektu zostały także wypracowane metody oceny odpowiedzialności poszczególnych krajów UE za ochronę gatunków i siedlisk. Odpowiedzialność kraju jest miarą ważności danego regionu (zazwyczaj państwa) za przetrwanie gatunku względnie siedliska w skali globu.

Narzędzia wspomagające monitoring: EuMon opracował trzy wspomagające narzędzia internetowe: BioMAT – zintegrowane narzędzie wspomagania oceny i monitoringu różnorodności biologicznej, bazę danych zawierającą stosowane w Europie programy monitoringu (DaEuMon) oraz bazę danych zawierającą informacje o organizacjach, które prowadzą monitoring różnorodności biologicznej w oparciu o udział wolontariuszy (participatory monitoring networks, PMN). Dodatkowo przygotowane zostały kluczowe wytyczne dla monitoringu różnorodności biologicznej i dla określania odpowiedzialności poszczególnych krajów. Pełne wyniki projektu EuMon są także dostępne na portalu internetowym.

Konsorcjum EuMon łączy wiedzę i doświadczenie 16 uczestników projektu z 11 krajów. Więcej informacji na temat projektu EuMon oraz jego rezultaty można odnaleźć na tym portalu poprzez wejście na.